Η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι ένας από τους πιο σημαντικούς παράγοντες νόσου παγκοσμίως. Πολλά άτομα έχουν τη συγκεκριμένη μεταβολική διαταραχή και δεν το γνωρίζουν.

Η εύκολη κόπωση και τα χαμηλά επίπεδα ενέργειας είναι ένα από τα πρώιμα συμπτώματα της συγκεκριμένης μεταβολικής διαταραχής.

Εκδηλώνεται με πληθώρα προβλημάτων υγείας, τα οποία ωστόσο, συχνά αποδίδονται σε άλλους παράγοντες. Τριχόπτωση, αύξηση του σωματικού βάρους, διαταραχή στη λειτουργία του εντέρου, χρόνιες φλεγμονές, αύξηση της αρτηριακής πίεσης και διαταραχές στη λειτουργία του θυρεοειδή, είναι τα πιο κοινά προβλήματα υγείας που μπορεί να οφείλονται στην αντίσταση στην ινσουλίνη.

Η αντίσταση στην ινσουλίνη επηρεάζει τη λειτουργία του ανοσοποιητικού, συνδέεται άμεσα με φλεγμονώδεις εξάρσεις και επιδείνωση της πορείας της υγείας ασθενών με αυτοάνοσο ή χρόνιο νόσημα.

Πώς δρα η ινσουλίνη

Η βασική λειτουργία της ινσουλίνης είναι η διαχείριση του σακχάρου (γλυκόζη). Όταν ανεβαίνουν τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα η ινσουλίνη δίνει εντολή στα κύτταρα να το απορροφήσουν, ώστε να το μετατρέψουν σε ενέργεια.

Όταν όμως καταναλώνουμε αυξημένες ποσότητες τροφών που περιέχουν ζάχαρη είτε μετατρέπονται άμεσα σε ζάχαρη, τα κύτταρα μας απορροφούν την ποσότητα γλυκόζης που χρειάζονται και στη συνέχεια σταματούν να ανταποκρίνονται στην ινσουλίνη. Σε διαφορετική περίπτωση η απορρόφηση πολύ μεγάλων ποσοτήτων γλυκόζης θα οδηγούσε στο θάνατο των κυττάρων.

Η μη ανταπόκριση των κυττάρων στην ινσουλίνη ονομάζεται «αντίσταση» και είναι ένα από τα κύρια αίτια νόσου σήμερα.


Πώς η αντίσταση στην ινσουλίνη προκαλεί κόπωση

1. Μειωμένη απόδοση ενέργειας: Η αντίσταση στην ινσουλίνη μειώνει την ικανότητα των κυττάρων να απορροφούν αποτελεσματικά τη γλυκόζη από την κυκλοφορία του αίματος. Καθώς η γλυκόζη είναι η κύρια πηγή ενέργειας για το σώμα, η αναποτελεσματική πρόσληψη γλυκόζης έχει ως αποτέλεσμα λιγότερα καύσιμα διαθέσιμα για τα κύτταρα. Αυτό οδηγεί σε μειωμένη παραγωγή ενέργειας και επιφέρει ένα αίσθημα κόπωσης και εξάντλησης.

2. Υπεργλυκαιμία: Η αντίσταση στην ινσουλίνη οδηγεί συχνά σε αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα, λόγω της μειωμένης ικανότητας του σώματος να ρυθμίζει αποτελεσματικά τη γλυκόζη. Ιδανικά, τα επίπεδα ζαχάρου στο αίμα πρέπει να κυμαίνονται μεταξύ 75-100 mg/dL. Τιμές υψηλότερες από 100 mg/dL δείχνουν αντίσταση στην ινσουλίνη και είναι προ-διαβήτης. Τα υψηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα μπορεί να προκαλέσουν αφυδάτωση, αυξημένη διούρηση και ένα γενικό αίσθημα νωθρότητας, τα οποία συμβάλουν στην κόπωση.

Το αίσθημα υπνηλίας και κούρασης μετά από ένα γεύμα οφείλεται στην κατανάλωση υδατανθράκων.
Φυσιολογικά ένα καλό γεύμα πρέπει να ανεβάζει τα επίπεδα ενέργειας αντί να τα μειώνει. Πολλοί άνθρωποι, ακόμη και αυτοί που προσέχουν τη διατροφή τους, τρώνε παραπάνω υδατάνθρακες χωρίς να το αντιλαμβάνονται. Υγιεινές τροφές που όταν καταναλώνονται σε μικρές ποσότητες είναι ωφέλιμες, όταν προσλαμβάνονται σε μεγαλύτερες ποσότητες, απορρυθμίζουν το μεταβολισμό και συμβάλλουν στην ανάπτυξη αντίστασης.

Πέρα από τη ζάχαρη και τις υψηλά επεξεργασμένες τροφές, οι τροφές που είναι υγιεινές αλλά συχνά καταναλώνονται περισσότερο από όσο πρέπει, είναι τα φρούτα, το μέλι, οι φυσικοί χυμοί, το κουλούρι Θεσσαλονίκης, τα φυτικά γάλατα, η φρουκτόζη, η ζάχαρη καρύδας, το κρασί, τα αποξηραμένα φρούτα (χουρμάδες, σταφίδες), τα παξιμάδια από χαρούπι, οι μπάρες δημητριακών κ.ά.

3. Φλεγμονή: Η αντίσταση στην ινσουλίνη συνδέεται με την εκδήλωση χρόνιας φλεγμονής, η οποία προκαλεί ένα γενικό αίσθημα κακουχίας και κόπωσης. Η φλεγμονή πυροδοτεί την απελευθέρωση κυτοκινών, πρόκειται για πρωτεΐνες που παίζουν ρόλο στην επικοινωνία των κυττάρων. Αυξημένα επίπεδα κυτοκινών επηρεάζουν την ποιότητα του ύπνου και οδηγούν σε κόπωση και εξάντληση.

Η ινσουλίνη προάγει τη φλεγμονή και επιδεινώνει το αίσθημα του πόνου, είναι αυξητικός παράγοντας και ωθεί τα κύτταρα του οργανισμού να πολλαπλασιαστούν, επιβαρύνοντας τις διαδικασίες της φλεγμονής. Καταστέλλει τους μηχανισμούς επούλωσης, αυξάνει την ταχύτητα ανάπτυξης βλαβών στους ιστούς και οδηγεί στην εγκατάσταση χρόνιας φλεγμονής.

4. Αυξημένο σωματικό βάρος & εναπόθεση σπλαχνικού λίπους:
Η αντίσταση στην ινσουλίνη συνδέεται συχνά με αυξημένο σωματικό βάρος. Η επιπλέον γλυκόζη που δεν προσλαμβάνεται από τα κύτταρα, αποθηκεύεται στο σώμα με τη μορφή σπλαχνικού λίπους. Το σπλαχνικό λίπος έχει το χαρακτηριστικό ότι απελευθερώνει ουσίες που επηρεάζουν τη λειτουργία του ορμονικού συστήματος και ιδιαίτερα του θυρεοειδή.

Επιπρόσθετα, ο λιπώδης ιστός παράγει ένα ένζυμο την αρωματάση, το οποίο μετατρέπει την προγεστερόνη και την τεστοστερόνη σε οιστρογόνα. Αυξημένα ποσοστό λίπους στο σώμα αυξάνουν την παρουσία αρωματάσης. Η αλλοίωση της σχέσης οιστρογόνων, προγεστερόνης και τεστοστερόνης που προκύπτουν, ωθούν το σώμα σε επιπλέον εναπόθεση λίπους, διαταραχή του ορμονικού συστήματος, μείωση της γονιμότητας και διαταραχή του κύκλου στις γυναίκες.

Τελικά το σώμα καταλήγει να μην μπορεί να χρησιμοποιήσει ούτε τη γλυκόζη ούτε το λίπος ως πηγές ενέργειας και οι ασθενείς να βιώνουν έντονη κόπωση, συνεχή πείνα, εξάντληση και σταθερή αύξηση του σωματικού τους βάρους.

Ελλείψεις του οργανισμού, τρόπος ζωής & αντίσταση στην ινσουλίνη

Η αντίσταση στην ινσουλίνη είναι μια μεταβολική διαταραχή που οφείλεται αποκλειστικά στον τρόπο ζωής, στη διατροφή και σε ελλείψεις του οργανισμού που επηρεάζουν την δράση της ινσουλίνης στον οργανισμό.

Ελλείψεις σε βιταμίνες και μικροθρεπτικά στοιχεία που χρειάζονται για την ομαλή λειτουργία των υποδοχέων της ινσουλίνης, μειώνουν σταδιακά την απόκριση των κυττάρων και του οργανισμού σε αυτήν.

Ένα ζωτικό κομμάτι της ομαλής μεταβολικής λειτουργίας του οργανισμού και της επίλυσης της αντίστασης στην ινσουλίνη, είναι η επάρκεια σε βιταμίνες, μεταλλικά στοιχεία και μικροθρεπτικά συστατικά που είναι απαραίτητα:

Για την ομαλή έκκριση και λειτουργία της ινσουλίνης: μαγνήσιο, χρώμιο, βιταμίνες του συμπλέγματος Β, βιταμίνη Κ2, βιταμίνη D3, προβιοτικά)

Για τη φυσιολογική ολοκλήρωση των διαδικασιών επούλωσης των ιστών: βιταμίνη C, ψευδάργυρος, βιταμίνη Ε, αμινοξέα, αντιοξειδωτικά, βιταμίνη D3.

Στη διαχείριση της χρόνιας φλεγμονής: ω-3 λιπαρά οξέα, βιταμίνη C, βιταμίνη D3, προβιοτικά.

Στη φυσιολογική λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος: βιταμίνη D3, βιταμίνη C, ω-3 λιπαρά, προβιοτικά, ψευδάργυρος. Ελλείψεις στα συγκεκριμένα μικροθρεπτικά συστατικά, απορρυθμίζουν τα κύτταρα ανοσοποιητικού συστήματος και συνδέονται άμεσα με την αυτοανοσία.

Ελλείψεις σε μικροθρεπτικά στοιχεία και βιταμίνες, που συμμετέχουν στις μεταβολικές διεργασίες του οργανισμού, επηρεάζουν αρνητικά την πορεία της υγείας, διευκολύνουν την ανάπτυξη αντίστασης στην ινσουλίνη, δυσχεραίνουν την επούλωση των ιστών και προάγουν τις χρόνιες φλεγμονές.

Ο έγκαιρος εντοπισμός και η αντιμετώπισή της είναι ζωτικής σημασίας, καθώς μπορεί να είναι καθοριστικά για την πορεία της υγείας ενός ατόμου.

☑️Ειδικές εξετάσεις εντοπίζουν μεταβολικές διαταραχές που σχετίζονται με την αντίσταση στην ινσουλίνη.

Είναι ιδιαίτερα ενθαρρυντικό ότι οι παράγοντες που συνδέονται με τον τρόπο ζωής, με ελλείψεις του οργανισμού και με τη διατροφή μπορούν να εντοπιστούν, να διορθωθούν και να βελτιώσουν την πορεία της νόσου.

Είναι σημαντικό για τους ασθενείς με αυτοάνοσο ή χρόνιο νόσημα που αντιμετωπίζουν μεταβολικές διαταραχές να εντοπίσουν τις ακριβείς ελλείψεις που επηρεάζουν την υγεία τους, καθώς αυτές συνδέονται άμεσα με την ύπαρξη αντίστασης στην ινσουλίνη.

Μέχρι και λίγα χρόνια πριν, η ακριβής καταγραφή των ελλείψεων και μεταβολικών διαταραχών όπως η αντίσταση στην ινσουλίνη σε κάθε άτομο ήταν ιδιαίτερα δύσκολη με τις κλασσικές μεθόδους μέτρησης. Έτσι η διόρθωση τους βασιζόταν σε γενικές οδηγίες.

Τα τελευταία χρόνια, μια νέα κατηγορία εξετάσεων που ανιχνεύει μικρά μόρια στον οργανισμό, παρέχει ακριβή εικόνα για τις ελλείψεις και τις μεταβολικές διαταραχές που επηρεάζουν την κατάσταση της υγείας ενός ατόμου.

☑️Οι συγκεκριμένες εξετάσεις ονομάζονται μεταβολομικές αναλύσεις.
☑️Το πλεονέκτημά τους είναι ότι καταγράφουν τις ακριβείς ελλείψεις, ώστε να σχεδιαστεί ολοκληρωμένα το θεραπευτικό πλάνο για την αντιμετώπιση της αντίστασης στην ινσουλίνη, με στόχο τη βελτίωση της υγείας του ανθρώπου.

Ανιχνεύουν περισσότερους από 80 δείκτες που σχετίζονται άμεσα με την κατάσταση της υγείας ενός ατόμου.

Οι εξετάσεις εντοπίζουν ανεπάρκειες σε βιταμίνες και άλλα στοιχεία που σχετίζονται:

•με την αντίσταση στην ινσουλίνη

•το μεταβολισμό των ζαχάρων

•των μεταβολισμό των λιπιδίων

•τη διαχείριση της φλεγμονής
την παραγωγή ενέργειας

•την κατάσταση της μικροβιακής χλωρίδας του εντέρου

•τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος

•τη λειτουργία του ορμονικού συστήματος

Τα αποτελέσματα των εξετάσεων συνοδεύονται από το κατάλληλο θεραπευτικό πλάνο που ταιριάζει στον κάθε άνθρωπο εξατομικευμένα και η σταθερή παρακολούθηση από γιατρό & διαιτολόγο είναι απαραίτητη.

Η αγωγή αποτελείται από βιταμίνες και μικροθρεπτικά συστατικά, ειδική διατροφή εξατομικευμένη, καθώς και συστάσεις που αφορούν στον τρόπο ζωής, με βάση τα αποτελέσματα των εξετάσεων.

Καθώς οριακές ελλείψεις του οργανισμού σε μικροθρεπτικά συστατικά, συσσωρεύονται σταδιακά στο χρόνο και οδηγούν σε νόσο & πολλά αυτοάνοσα μελλοντικά, χρειάζεται χρόνος και προσπάθεια για τη διόρθωση τους.

Η διενέργεια των εξετάσεων είναι το πρώτο βήμα.

Στη συνέχεια η ειδική ομάδα γιατρών & διαιτολόγων σχεδιάζει το κατάλληλο θεραπευτικό πλάνο που ταιριάζει στον κάθε άνθρωπο, με βάση τα αποτελέσματα των εξετάσεων.

Ο ασθενής εφαρμόζει την αγωγή για την αντιμετώπιση του νοσήματός του και τη βελτίωση της υγείας του. Είναι κάτι που χρειάζεται χρόνο και προσπάθεια, σε συνδυασμό με σταθερή παρακολούθηση από την ομάδα μας.

Συνήθως απαιτούνται 6-8 μήνες για την επίτευξη μιας σημαντικής αλλαγής και ένα έτος για να σταθεροποιηθεί ο οργανισμός σε ένα καλύτερο επίπεδο λειτουργίας.

Η διόρθωση της αντίστασης της ινσουλίνης με ιατρικές παρεμβάσεις στον τρόπο ζωής, στη διόρθωση των ελλείψεων του οργανισμού και στη διατροφή, αλλάζει την πορεία της υγείας:

• Μειώνει το αίσθημα κόπωσης και να ενισχύσει τα επίπεδα ενέργειας

• Οδηγεί σε βελτίωση του μεταβολισμού, μείωση του σωματικού βάρους και του σπλαχνικού λίπους

• Βελτιώνει σημαντικά την καθημερινότητα των ατόμων με χρόνια φλεγμονώδη νοσήματα, όπως η νόσος του Χασιμότο, η ψωρίαση, η ρευματοειδής αρθρίτιδα, η ελκώδης κολίτιδα, αντίσταση στην ινσουλίνη, διαβήτη κ.α.

• Μειώνει τον κίνδυνο εκδήλωσης καρδιαγγειακού νοσήματος

• Βελτιώνει το μεταβολισμό του σακχάρου και των λιπιδίων

• Μειώνει τις φλεγμονώδεις εξάρσεις της νόσου

• Μέσα απο την εμπειρία μας έχουμε διαπιστώσει ότι η διόρθωση ελλείψεων του οργανισμού σε βιταμίνες και άλλα στοιχεία, η αποκατάσταση του μεταβολισμού και η ρύθμιση του βάρους σε φυσιολογικά επίπεδα, αλλάζουν ριζικά την πορεία της υγείας σε άτομα με αντίσταση στην ινσουλίνη προς το καλύτερο και βελτιώνουν την ποιότητα ζωής τους, από μια εικόνα σταθερής επιδείνωσης, σε μια σταθερής βελτίωσης.

Είναι ζωτικής σημασίας η ταχύτερη δυνατή παρέμβαση για την αποκατάσταση των παραπάνω, με στόχο την αναστολή της επιδείνωσης της υγείας.